Interview
Juridisch

“Komt het de slachtoffers ten goede? Dan gaan we het vooral wél doen.”

Marrit is juridisch beleidsadviseur bij Strategie & Beleid en werkt zo’n vier jaar bij het CJIB. Ze houdt zich voornamelijk bezig het onderwerp slachtoffers, in de breedste zin van het woord. 

Zo houdt ze de wetgeving rondom deze groep nauw in de gaten, heeft ze diverse overleggen met ketenpartners, collega’s en onze directie. Allemaal om het beleid rondom slachtoffers op de juiste manier vorm te geven.

Kwaliteit staat voorop

“Bij het CJIB hebben we echt de intentie om het goed te regelen voor slachtoffers en hun leed niet te vergroten. Hierbij staat de kwaliteit van een goede dienstverlening voorop. We zeggen dan ook niet ‘het is te ingewikkeld’ of ‘dit is maar voor een kleine groep mensen, is dat het wel waard?’ Juist helemaal niet. Zien wij een toegevoegde waarde, is het mogelijk en komt het de slachtoffers ten goede? Dan gaan we het vooral wél doen.

Vanaf 2020, toen de Wet Straffen en Beschermen er kwam, is er meer aandacht voor slachtoffers en het meewegen van hun belangen. Denk hierbij aan het informeren over het verloop van een straf of het toekennen van vrijheden aan veroordeelden. Steeds meer komt het besef dat daders en slachtoffers aan elkaar gelinkt zijn. Onvrijwillig. In de tenuitvoerlegging van een straf wordt daar rekening mee gehouden.

Het verschil maken

Bij alles wat ik doe, heb ik in mijn achterhoofd: ik doe dit voor een slachtoffer en wat zou voor hem of haar prettig zijn in zo’n situatie? Dat is niet altijd makkelijk. Want naast het juiste, moet je ook het op de goede manier doen. Het kost daarom ook tijd om het (administratieve) proces op de juiste manier in te richten, zodat we de kwaliteit kunnen waarborgen.

Het is een heel dankbaar onderwerp en heeft maatschappelijke relevantie. Met mijn werk kan ik een verschil maken en ook echt iets betekenen voor de slachtoffers. Het is heel mooi om onderdeel te zijn van een team dat met z’n allen de schouders eronder zet. We doen samen echt die stap naar voren, pakken de handschoen op en doen het gewoon. Waarom? Omdat het belangrijk is voor iemand. En dat is de enige reden die wij nodig hebben om in actie te komen.”